W gorące lato tamtego roku
Cień zasnuł niebo przed burzą
A pogłos końskiego galopu
Wstrząsnął milczącą puszczą.
Deszcz spadł na suchą ziemię
Lecz las po nim nie dał już życia,
Odebrał za to niektórym nadzieję
I w krzyże rozpostarł ramiona...
I tylko krew została przelana
Po deszczu z ołowiu i stali,
Ofiara musi być zapamiętana
Tych, co w puszczy zostali.
Las nie znał celu ni sensu
walki innej niż o przetrwanie
ludzką wolę można przekuć
I zająć ją pustym zabijaniem.
Najeźdźca na darmo mordował
Obrońca na darmo nie ginął
Czas słusznie pomnik zbudował
By czyn w pamięci nie minął
R.J
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Trzy grosze